Na 30+ jaar lidmaatschap van het WWF stop ik daar per direct mee!

Opzegbrief WWF:

Geacht World Wildlife Fund,

Hierbij zeg ik per direct mijn lidmaatschap van het WWF op. Tientallen jaren was ik overtuigd lid en zag hoe jullie effectief natuurbeschermingsprojecten van de grond kregen. Langzaam kregen echter zaken als ‘klimaat’ voet aan de grond, en het WWF heeft zich kritiekloos laten meeslepen in de hype.

Het WWF volgt het IPCC-standpunt, blijkbaar vooral verwoord in de politieke ‘Summary for Policy Makers’, vol speculaties en doemscenario’s. Echter, het IPCC heeft een geschiedenis van fraude en manipulatie. Zo is de hockeystick in het AR6 rapport zodanig gemanipuleerd, dat de warme perioden verdwenen zijn, en selecteert het IPCC uit de beschikbare literatuur juist die publicaties die in het dogma passen, zoals de Stichting Clintel onlangs heeft aangetoond.

Fact-checking, juist van een onderwerp als klimaat, is cruciaal, maar daar doet het WWF blijkbaar niet aan. De wetenschappelijke publicaties over klimaat, maar ook de argumenten van kritische wetenschappers zijn dan ook van onschatbare waarde. Hieruit blijkt overduidelijk dat de jonge klimaatwetenschap er nog lang niet uit is: Science ‘Unsettled’.

Veel ernstiger dan het naïef volgen van het IPCC is de promotie van het WWF voor de zgn ‘renewables’. Op de WWF website worden windturbines aangeprezen als ‘goedkoop’ en ‘schoon’ en ‘duurzaam’. Maar helaas is de impact van ‘renewables’ op natuur en milieu enorm, en leidt nu al tot enorme milieuschade, volgens talloze publicaties die het WWF helaas stelselmatig negeert.

Tot voor kort woog WWF’s natuurbeschermingswerk op tegen het ondoordachte en slecht te verdedigen klimaatstandpunt. Nu het WWF, samen met Greenpeace, een rechtszaak tegen de EU is begonnen, om te voorkomen dat gas en kernenergie als ‘groen’ worden gelabeld, is voor mij de maat vol. De wereld op zijn kop: de impact van ‘renewables’ is in alle opzichten vele malen groter: een milieudrama. Het gebrek aan visie bij het WWF vind ik ontluisterend: kritiekloos neemt het WWF de berichten in de mainstream media voor ‘waar’ aan, en volgt de speculatieve paniekscenario’s. Hierdoor ontpopt het WWF zich steeds meer als vijand van de natuur.

De stellingname vóór ‘renewables’, tegen gas en tegen ‘kern’ is zo tegen alle logica in, en niet in het belang van natuur en milieu, dat er slechts 2 conclusies mogelijk zijn: of het WWF heeft een incompetente staf, of het WWF heeft een andere agenda, waarbij subsidies voor het natuurbelang gaan. Ik sluit een combinatie van beide scenario’s echter niet uit.

Nu ik mijn lidmaatschap bij deze beëindig, weet ik in ieder geval dat mijn geld niet meer besteed wordt aan het promoten van natuur destructieve zaken. Desondanks mis ik het ‘oude’ WWF, de organisatie met hart voor de natuur, visie en verstand, enorm.

Met vriendelijke groet,

Hans Wolkers

Tegenwoordig is er veel te doen over stikstofvervuiling. Daardoor zou de Nederlandse natuur in de verdrukking komen. In hoeverre is dit problematisch en hoe goed zorgen we voor de natuur in ons kleine, overbevolkte land?

[KOP]Oerbossen in Nederland
Tijdens de oude steentijd waren er in Nederland regelmatig ijstijden. In Nederland was toen ook nog het toendralandschap. In de periode van 10.800 tot 9000 voor Christus werd het warmer en werd het toendralandschap een open dennenbos. Door de tijd heen groeiden er steeds meer bomen en veel provincies bestonden alleen maar uit bos. Hierdoor zijn de mensen begonnen met bomen kappen en verdwenen de echte oerbossen uit Nederland. Het laatste oerbos zat in de buurt bij Apeldoorn en daar is in 1871 de laatste boom gekapt. Het oudste bos dat we nu hebben is nog maar 2 eeuwen oud.

[KOP]Nederlandse natuur door de mens gemaakt
Nederland heeft veel verschillende soorten landschappen: bos, wadden en zandgrond. Toch lijkt de natuur in Nederland wel helemaal door de mens gemaakt. De wegen zijn recht, weilanden zijn meestal netjes en zelfs in het bos staan de bomen op een rij. Er zijn in Nederland ook nog wel stukken met bos die niet helemaal door de mens zijn aangelegd, maar vaak wordt dit wel beheerd zodat dit de biodiversiteit ten goede komt. In Nederland hebben we namelijk ten opzichte van andere landen niet extreem veel biodiversiteit en hierin scoort Nederland dan ook laag en liggen we onder het Europese gemiddelde. Des te meer is het belangrijk om zuinig te zijn op onze natuurgebieden.

[KOP]Goed omgaan met onze natuur
Nederland is voor het grootste deel gevormd door de mens. Ondanks dat we tegenwoordig elk plekje in ons land willen benutten voor bijvoorbeeld nieuwbouw, moeten wij toch zuinig zijn op de natuur in Nederland. De natuur zorgt er bijvoorbeeld voor dat er genoeg zuurstof is voor mensen en dieren. Ook komt er bij mensen een stofje vrij waardoor ze zich gelukkiger voelen als er meer groen in hun omgeving is. Hierom moeten we ook in drukke steden zorgen voor meer stukken groen en meer bomen. Daarnaast is het uiteraard ook goed om gebieden te beheren zodat de flora en fauna daar baat bij hebben en wilde dieren voldoende leefruimte hebben. We hebben dus geen oerbossen meer in Nederland, maar als we met zijn alle de natuurgebieden die er zijn goed blijven beheren, kunnen we er toch met zijn allen veel profijt van hebben.

De geplande energietransitie naar ‘hernieuwbare’ energie, zoals wind, zon en biomassa, zal leiden tot substantiële schade aan ecosystemen wereldwijd. Een studie, gepubliceerd in Nature (1) vergeleek het landgebruik van de belangrijkste energiesystemen en concludeerde dat de grootschalige inzet van ‘renewables’ om ‘net-zero’ te bereiken, onvermijdelijk zal leiden tot massale vernietiging van natuur en milieu, met een zesvoudige toename van de milieuschade tegen 2050.

De EU streeft naar ‘net-zero’ CO2 uitstoot in 2050, maar dat zou met de geplande maatregelen wel eens een hoge prijs met zich mee kunnen brengen en natuur en milieu grote schade berokkenen. Veel landen, waaronder Nederland, hebben de weg gebaand om nog meer windturbines en zonnepanelen te installeren, zonder rekening te houden met de impact op natuur, milieu en de omwonenden. Ondanks de overduidelijke nadelen van ‘hernieuwbare energiebronnen’ (4, 5-9), heeft de EU besloten vol te gaan voor dergelijke energiesystemen, terwijl kernenergie slechts een ondergeschikte rol in onze elektriciteitsvoorziening moet spelen. De Noordzee is al opgeofferd en is veranderd in een industriële stroomproducent, terwijl ngo’s als Greenpeace en WWF zwijgen. Uit die geïmplementeerde klimaatmitigatiemaatregelen wordt duidelijk dat politici, maar ook ngo’s samen met klimaatactiegroepen, zoals Urgenda, bereid zijn bossen, land en leefgebieden van wilde dieren op te geven voor de onrealistische en ineffectieve ‘net-zero’ agenda. De consensus lijkt te zijn dat ‘hernieuwbare energiebronnen’ de beste manier zijn om het klimaat, de biodiversiteit en onszelf te redden van een ‘verwoestende en gevaarlijke’ opwarming van de aarde. Dat die opwarming gemiddeld slechts 1,2 °C bedraagt sinds de industriële revolutie (2), en er geen enkel wetenschappelijk bewijs bestaat dat deze opwarming ‘verwoestend en gevaarlijk’ is, integendeel (3), mag het pretbeleid niet deren.

Zes keer meer schadelijke gevolgen
In een Nature studie, gepubliceerd in december 2022, vergeleken wetenschappers van de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie (NTNU) en het Grenoble Institute of Technology het landgebruik van alle belangrijke energiesystemen, waaronder biomass, wind, zon, waterkracht, gas en kernenergie (1). In de studie analyseerden ze bijna 900 elektriciteitscentrales wereldwijd en berekenden de energiedichtheid, d.w.z. de opgewekte energie per vierkante kilometer oppervlak, die door de centrale in beslag werd genomen, inclusief de benodigde infrastructuur. Eerder toonden experts in de industrie, bijvoorbeeld prof. Jonny Hesthammer, voormalig geoloog, al aan dat ‘renewables’ niet echt hernieuwbaar zijn: ze verbruiken veel materialen, vooral metalen, zijn slecht recyclebaar, terwijl ze ook veel ruimte innemen (4) .

Biomassa: de meest landinefficiënte optie
Deze conclusie wordt nu bevestigd in de Nature studie: zogenaamde ‘renewables’ hebben een enorme invloed op ecosystemen vanwege hun grote oppervlaktegebruik, wat leidt tot een zes keer grotere impact op natuur en milieu tegen 2050, als het energieneutrale plan wordt uitgevoerd. Ter vergelijk: Als de plannen om vooral wind en zon als energiebron in te zetten, dan zou een gebied ter grootte van de EU nodig zijn om de wereld van voldoende elektriciteit te voorzien. Als daarentegen kernenergie de enige elektriciteitsbron zou zijn, zou een gebied van ongeveer een derde van Nederland voldoende zijn.
Van alle ‘hernieuwbare energiebronnen’ heeft biomassa het meeste land nodig, stelt de studie. Daarnaast is het contraproductief om bossen te verbranden, zelfs oude bossen worden niet gespaard, om de CO2-uitstoot te verminderen. Windenergie op land komt op de tweede plaats als meest land-inefficiënte bron, gevolgd door windenergie op zee, zonne-energie en waterkracht. De benodigde infrastructuur, zoals wegen, maar ook de kabels om de opgewekte elektriciteit te transporteren zorgen voor extra schade. Zonne-energie, een ‘renewable’ die het minste land nodig heeft, beslaat toch nog 35 maal zoveel oppervlak als kernenergie. Windenergie op land is de grote ‘winnaar’ en heeft een duizelingwekkend 350 keer groter oppervlak nodig.

Enorme milieuproblemen
De keuze voor deze niet-duurzame hernieuwbare energiebronnen is nog moeilijker te verdedigen als rekening wordt gehouden met de extra schade door mijnbouw voor mineralen en ontbossing om balsahout te oogsten voor de windturbinebladen. Dit leidt tot enorme milieuproblemen, slavenarbeid en ontbossing in de tropen (5, 6). Bovendien maakt de gedocumenteerde sterfte van vogels, vleermuizen en vooral insecten, veroorzaakt door windturbines (7-9), windenergie een nog minder wenselijke optie. Helaas wordt ook dit feit genegeerd door toonaangevende ngo’s.

Echte milieucrisis
Vreemd genoeg beweren zowel milieugroeperingen als klimaatactiegroepen dat de zogenaamde ‘klimaatcrisis’ zal leiden tot een ‘biodiversiteitscrisis’. De huidige milde opwarming zal volgens hen een verwoestende impact hebben op de biodiversiteit (geen bronnen!). De huidige studie maakt echter duidelijk dat het oplossen van de klimaatcrisis door de ‘net-zero’ plannen resulteert in een echte milieucrisis, niet veroorzaakt door klimaatverandering, maar door niet-duurzame mitigatiemaatregelen, zoals voorgeschreven door politici. In dat kader is het gewoon onbegrijpelijk dat Greenpeace en WWF momenteel de Europese commissie aanklagen en zich verzetten tegen het opnemen van aardgas en kernenergie als ‘groene’ investeringen. Deze organisaties hebben zich gekeerd tegen hun oorspronkelijke missie: de bescherming van natuur en milieu. Ze zijn in hun mateloze CO2 tunnelvisie een vijand geworden van natuur en biodiversiteit.

Van high-density naar low-density energieopwekking
De geplande energietransitie is dwaas, ook in historisch perspectief: het komt neer op een verschuiving van energiebronnen met een hoge dichtheid, zoals fossiele brandstoffen en kernenergie, naar energiebronnen met een lage dichtheid, zoals wind en zon. Het omvat zelfs de terugkeer naar een oude en zeer destructieve energiebron: bossen. De auteurs van de studie stellen in een ander artikel dat (10): ‘De industriële revolutie was in zijn tijd een uitweg uit de milieucrisis en de ontbossing. In plaats daarvan werd het beschermen en genieten van het bos meer een prioriteit. Maar vandaag zijn we helaas het milieu aan het aantasten en creëren we dezelfde problemen.’

Kernenergie is de beste optie
De auteurs concluderen dat het gebruik van echt duurzame energie onder de radar is gebleven en dat er meer aandacht moet komen voor het ruimtebeslag van energiesystemen. Hun studie maakt het meer dan duidelijk: kernenergie is verreweg de meest milieuvriendelijke optie voor elektriciteitsopwekking, de ‘renewables’ zijn de grote verliezers. Het tegengaan van klimaatverandering door de inzet van ‘hernieuwbare energiebronnen’, zoals politici, gesteund door ngo’s, hebben besloten, zal zonder enige twijfel grote schade voor natuur en milieu betekenen.

1. ****s://www.nature.com/articles/s41598-022-25341-9
2. ****s://www.drroyspencer.com/latest-global-temperatures/
3. ****s://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0040162520304157
4. ****s://energy.glex.no/feature-stories/area-and-material-consumption
5. ****s://www.euronews.com/green/2022/02/01/south-america-s-lithium-fields-reveal-the-dark-side-of-our-electric-future
6. ****s://www.instituteforenergyresearch.org/renewable/the-environmental-impact-of-lithium-batteries/
7. ****s://www.nature.com/articles/s41559-018-0707-z
8. ****s://www.researchgate.net/publication/348790564_Insect_fatalities_at_wind_turbines_as_biodiversity_sinks
9. ****s://windmillskill.com/blog/wind-farms-slaughter-kept-hidden-public
10. ****s://norwegianscitechnews.com/2023/04/new-study-indicates-nuclear-power-causes-least-damage-to-nature/

Een door Vattenfall gefinancierde ‘unieke’ studie naar de sterfte van vogels door windturbines op zee, concludeerde dat er geen dodelijke botsingen plaatsvinden doordat de onderzochte soorten windturbines mijden (1). Grote blijdschap in het pro-‘renewables’ kamp. Want nu kunnen windboeren, als Vattenfall, zwaaiend met dit artikeltje, ongegeneerd doorgaan met het mutileren van natuurgebieden tot industriële windparken. Maar er is nogal wat af te dingen op de studie die noch onafhankelijke noch peer-reviewed is.

Verkiezingsuitslag Noord Korea
Gedurende twee jaar, tussen April en Oktober, werden diverse soorten zeevogels met camera’s en radar gevolgd en hun gedrag bekeken rond een elftal windmolens voor de kust van Schotland. En wat bleek? Maar liefst 100% van de vogels wist de wieken effectief te vermijden. Alsof het om een Noord-Koreaanse verkiezingsuitslag gaat. Het is duidelijk dat deze resultaten van grote waarde zijn voor Vattenfall. Project manager Robin Cox concludeert:“Significant uncertainty surrounds collision risk predictions in environmental impact assessments. This has led to AN UNNECESSARY CAUTIOUS APPROACH TO THE ISSUE and more or less every project HAS EXAGGERATED THE RISK OF BIRDS COLLIDING WITH BLADES. In the research world, it’s been believed that this cumulative impact of collision is greater than the population of these seabirds can withstand which clearly has a negative impact on permit processes.”

Belangenverstrengeling
Maar met Vattenfall als opdrachtgever heeft de studie wel alle schijn van belangenverstrengeling. Het bedrijf heeft nl veel baat bij de gepresenteerde resultaten en stelt: [the results]”…could help speed up the consenting process for wind farms by providing more accurate information about the risk of bird collisions using realistic values for flight speed, orientation and altitude.”
Eerder onderzoek heeft echter ook al laten zien dat sommige vogelsoorten inderdaad windturbines mijden, maar dat bleek sterk afhankelijk te zijn van de soort, en factoren als de locatie, seizoen, weer, e.d. Maar vooral: onzekerheid is troef (2). Daarnaast ging het bij Vattenfall om een 11-tal windmolens; hoe vogels reageren op grote windparken blijft onduidelijk. Vattenfall’s conclusies zijn daarom op zijn minst nogal voorbarig.

Habitatverlies
Maar stel dat de resultaten van de studie correct zijn en vogels zelfs hele windparken mijden. Dan duikt er direct een ander probleem op: habitatverlies en daardoor minder beschikbare foerageer- en rustgebieden, stellen wetenschappers van Wageningen Universiteit. En ook dat leidt tot extra sterfte. Met de geplande uitbreiding van windparken op zee ligt het dan ook voor de hand dat alleen al dit habitatverlies tot grote problemen zal leiden. Veel vogelsoorten blijken nl kwetsbaar te zijn voor zelfs een minimale extra sterfte. Een recente studie heeft laten zien dat bij een extra jaarlijkse sterfte van slechts 1 tot 5 procent, zeevogel populaties op termijn met wel 77 % kunnen afnemen (3).

Rookgordijn
Maar deze studie van Vattenfall lijkt toch vooral als rookgordijn gebruikt te worden voor alle andere negatieve effecten van windturbines op zee. Zo stellen Wageningse onderzoekers dat overzee migrerende vleermuizen en insecten, de rotorbladen ingezogen kunnen worden. Studies naar de effecten op zeezoogdieren laten zien dat ook zeehonden windparken mijden, waardoor dus ook hun foerageergebieden verloren gaan. Dat de gevolgen nog verder gaan blijkt uit een artikel over de invloed van zeewind op walvissen. De expansie van windturbines langs de Oostkust van de VS, lijkt de directe oorzaak te zijn van dood van honderden walvissen (4).

Bron van chemische verontreiniging
Windenergie op zee echter heeft meer gevolgen voor de ecologie. In een recente studie bleek dat windturbines ook zeestromen zodanig beïnvloeden, dat zowel de plankton productie als het zuurstofgehalte afnemen. Dit is een potentieel catastrofaal effect, omdat dit de basis van de hele voedselketen aantast met alle gevolgen van dien (5,6).

Windturbines zijn ook bronnen van chemische verontreiniging. Door slijtage langs de randen van de wieken, komen aanzienlijke hoeveelheden fijne plastic deeltjes (fijnstof) vrij, vol met het giftige bisphenol A . Die hormoonverstorende stof komt vervolgens in de voedselketen en bereikt zo ook de mens (7,8).

De Vattenfall studie lijkt maar een doel te hebben: de windindustrie vrij baan geven voor uitbreiding van windparken. Met deze studie heeft Vattenfall laten zien dat het zich gedraagt als de spreekwoordelijke slager die zijn eigen vlees keurt. Zonder zich druk te maken over de veelheid van aangetoonde ecologische effecten van windturbines, streeft Vattenfall naar een ongebreidelde uitbreiding van windparken op zee en land, met alle schade voor mens, natuur en milieu van dien. Wederom wordt duidelijk dat de energietransitie niet gaat over duurzame energie, maar over geld.

1. ****s://group.vattenfall.com/press-and-media/newsroom/2023/unique-study-birds-avoid-wind-turbine-blades
2. ****s://link.springer.com/article/10.1007/s00267-015-0501-5?utm_source=getftr&utm_medium=getftr&utm_campaign=getftr_pilot
3. ****s://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/ece3.6360
4. ****s://www.cfact.org/2023/01/23/evidence-says-offshore-wind-development-is-killing-lots-of-whales/
5. ****s://www-nature-com.translate.goog/articles/s43247-022-00625-0?error=cookies_not_supported&code=4719d6a4-f02e-457e-81d5-26affb7d4124&_x_tr_sl=de&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en
6. ****s://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0160830
7. ****s://bergensia.com/bisphenol-a-in-wind-turbines-damages-human-fertility/
8. ****s://docs.wind-watch.org/Green-Warriors-of-Norway-ECHA_REACH-Bisphenol-comments-and-evidence.pdf

[KOP]Nooit meer bang voor PFAS

door Theo Richel

In 1984 maakte ik voor de Vara een tv-reportage over de vervuiling van moedermelk met PCB’s en dioxines, gevaarlijke stoffen voor de ontwikkeling van de zuigelingen. Moeders rukten in paniek hun kind van de borst, de Telegraaf kopte: Zuigelingenzorg overvallen door moedermelk paniek! Iedereen wist: weer een gifschandaal!

Nu, heel veel van dergelijke schandalen later, heb ik spijt van mijn paniekzaaierij van destijds. Het was nergens voor nodig. De dioxines zijn inmiddels niet zo gevaarlijk gebleken (we maken ze ook in ons eigen lichaam), maar de chemofobie, de redeloze angst voor chemie gaat gewoon door. Dat kost bakken vol geld en onze gezondheid wordt er geen spat beter van. Dat begrijp je pas goed als je weet op welke gebrekkige wijze de wetenschap onderzoekt of een bepaalde stof kanker kan veroorzaken. Mag ik proberen u van uw angst af te helpen.

Zonder zout kun je niet leven, je hebt ongeveer een theelepel per dag nodig. Twee eetlepels zijn echter dodelijk. Zonder water kun je niet leven, maar 4 liter ineens is dodelijk. We leven dankzij 20% zuurstof in de lucht. Bij 100% zuurstof gaan je longen kapot en sterf je vroegtijdig. In al deze gevallen is het de hoeveelheid die iets gevaarlijk maakt.

We weten dit al sinds 500 jaar maar we realiseren ons zelden dat die wijsheid ook geldt voor de milieuvervuilende stoffen waar we ons zo druk over maken, de piepkleine restjes bestrijdingsmiddelen op een kropje sla, de piepkleine restjes chemisch afval in de vis. Je kunt betogen dat dat er allemaal niet in hoort, maar uit het feit dat we het hier over piepkleine hoeveelheden hebben kun je al concluderen dat de bedreiging voor de gezondheid ook minimaal is. Dat geldt ook voor de boeman du jour, PFAS.

[KOP]Maar de normen worden overschreden!

Die normen worden vastgesteld op basis van vooral onderzoek op ratten en muizen. Die krijgen in dergelijke experimenten soms wel miljoen maal meer van stofje X dan u in dat bordje sperziebonen. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat aldus de helft van alle onderzochte chemicaliën kankerverwekkend blijkt. ‘Als je maar genoeg geeft kun je met iedere stof kanker veroorzaken’, zegt chemicus Jaap Hanekamp van het University College Roosevelt in Middelburg. Wat voor conclusies moet je daar aan verbinden? Niemand die het echt weet, maar veiligheidshalve maakt men dan maar superscherpe normen. Die daarom dus makkelijk worden overschreden.

Onderzoek met mensen is in principe veel beter, maar dat levert alleen in werksituaties betrouwbare gegevens op, daar zijn de doses veel groter dan de restjes alledaagse vervuiling waar we aan bloot staan. Het is wetenschappelijk nagenoeg onmogelijk om vast te stellen wat een levenslange consumptie van een paar milligram Stofje X per dag voor de gezondheid betekent. Er zijn goede redenen om te denken dat die piepkleine hoeveelheden zelfs positief werken – if it doesn’t kill you it makes you stronger – maar ook dat is uiterst moeilijk te bewijzen.

Dat is de achtergrond waartegen je alarmerende berichten over PFAS moet beoordelen. Hanekamp: ‘Ik heb de fundamentele literatuur voor een aantal PFAS stoffen voor de norm doorgewerkt dus ik weet hoe die toxicologie gedaan is. Dan zie je inderdaad dat er ratten en muizen met hoge blootstellingen worden onderzocht en dan denk ik van tja wat kan ik daar mee, het is veel te hoog, niet zelden een miljoen keer hoger dan wat wij aan blootstelling hebben en dan is de vraag natuurlijk: kan ik daar wat mee? ‘t Is nog niet erg spannend’.

Maar er zijn inmiddels ook tientallen humane studies gedaan, en daarin is wel een verband gevonden tussen kanker en PFAS. Dat lijkt verontrustend maar in de wetenschap geldt een ‘verband’ niet als een bewijs. Er is ook een verband tussen een lager geboortecijfer en de afname van ooievaars om maar eens een oude grap te herhalen.

De kritische Amerikaanse consumentenorganisatie ACSH bekeek tientallen studies en concludeerde: ‘It is very rare to have a chemical with so much human data that shows so little adverse effect. Multiple studies did not find an association between PFOA and immune effects, developmental effects, or cancer. Yes, there are some positive studies, but a fair and accurate assessment involves examining the totality of the data and reaching a conclusion based on all studies’.

[KOP]Ons lichaam is niet gemaakt op al die nieuwe chemicaliën!

Er zijn 177 miljoen verschillende chemische stoffen op aarde. In de natuur, in de industrie, in uw keuken en in uw lichaam ontstaan voortdurend nieuwe chemische combinaties. Ieder mens krijgt dagelijks 200.000 verschillende chemische stoffen binnen. Daar zitten veel oude bekenden tussen, maar ook talloze ‘nieuwe’, het merendeel is nooit onderzocht. Zolang de hoeveelheden klein blijven kan ons lichaam daar prima mee om gaan. De levensverwachting stijgt nog steeds.

[KOP]Ik eet alleen natuurlijke producten!

Wellicht, maar of u daar beter van wordt? Een krop sla heeft niet de ambitie om zo puur mogelijk op uw bord terecht te komen, hij (?) wil graag kleine kropjes sla maken en groot brengen. Dat gaat niet vanzelf want insecten, mijten, schimmels en ander tuig ligt op de loer en om die af te weren kan die krop sla alleen maar chemische maken. In het geval van sla is dat het kankerverwekkende cafeïnezuur. De hele – onbespoten – groentewinkel ligt vol met natuurlijke kankerverwekkers geheel vergelijkbaar met de spuitmiddelen. Hanekamp: ‘PFAS is echt een watje vergeleken met die stoffen!’

Het gebruik van commerciële spuitmiddelen is wettelijk zeer beperkt, dus van die middelen krijgt u hooguit een paar milligram binnen; van de net zo gevaarlijke natuurlijke bestrijdingsmiddelen 10.000 maal zo veel. Grammen! Dit alles is geen reden om uw dieet radicaal om te gooien, u kunt die chemie blijkbaar aan.

Er wordt heel veel wetenschappelijk onderzoek gedaan, maar uiteindelijk geeft dit een vals gevoel van veiligheid, de wetenschap weet het simpelweg ook niet. Tegelijk is er ook geen reden om u ONveilig te voelen, het gaat zelden mis. Gewoon dooreten en je concentreren op dingen die wel belangrijk zijn lijkt het devies.

In de msm word je ondergesneeuwd onder de rampspoed over het klimaat c.q. de klimaatverandering

.

Ik ben geen klimaatontkenner, want de temperatuur op aarde stijgt wat. Maar is dat zo’n probleem? Is er een klimaatramp aanstaande? Wel nee! Er is veel positief nieuws. Maar de wetenschap laat zich knechten door de politiek en de msm. Ze kijken niet kijken naar de feiten!

RWP en MWP verdwenen
Het is opvallend dat in het zesde IPCC-rapport (1) de RWP (Roman Warm Period) en de MWP (Medieval Warm Period) zijn verdwenen, terwijl daar toch duidelijk bewijzen voor zijn en de RWP en de MWP in het vorige rapport van het IPCC nog wél vermeld werden.

Dat het in de Romeinse tijd warmer was dan nu blijkt o.a. uit onderzoek (2) van G. Margaritelli et al. gepubliceerd in Scientific Reports 10 in nature.com.
Rond het jaar 1000 verbouwden de Vikingen gerst op Groenland voor hun bier en hielden er vee, blijkt uit onderzoek (3) van Peter Steen Henriksen M.Sc. Agri. van The National Museum of Denmark · Environmental Archaeology and Materials Science.

Geen paniek!
Volgens de Amerikaanse onderzoeker Roger Pielke is er n.a.v. het jongste IPCC rapport geen reden tot paniek (4). Je moet alleen wel diep graven in het IPCC rapport schrijft hij, maar er staat gewoon in dat het meest extreme rampenscenario uit het vorige rapport nu als zeer onwaarschijnlijk wordt beschouwd.
Verder constateert Pielke jr. – ook weer na diep graven in het IPCC rapport – dat er geen toename is van orkanen, overstromingen en droogtes. Er lijkt wel een toename in temperatuursextremen te zijn.

Bosbranden en hittegolven
En dat de rampspoed van bosbranden en hittegolven. Als je kijkt naar de grafieken van de afgelopen 100 jaar, is er geen sprake van een toename, noch van bosbranden(5), noch van hittegolven (6).

Slachtoffers natuurrampen
Het aantal slachtoffer van klimaat- en andere natuurrampen is de afgelopen 100 jaar met 97% gedaald (7), spectaculair!
In gebieden met een landklimaat is de verhouding tussen het aantal sterfgevallen door kou en hitte 40:1. Oftewel op elke 40 doden door kou sterft één persoon door hitte. In landen met een (sub)tropisch klimaat is die verhouding altijd nog 6 op 1. Er sterven dus sowieso veel meer mensen aan kou dan aan extreme hitte. Als de aarde iets opwarmt, dan zullen er dus minder doden vallen door kou.

CO2
Het CO2 gehalte in de atmosfeer stijgt nog steeds, ook de temperatuur op aarde stijgt. Dit heeft geleid tot een enorme vergroening, zo blijkt uit Chinees onderzoek(8). 
Er is een areaal bos bijgekomen zo groot als anderhalf keer de EU. In de tropen gaat het inderdaad niet goed met het oerwoud, maar daar staat een enorme vergroening met name op het noordelijk halfrond tegenover.
 Dankzij betere landbouwmethoden, de extra CO2 en de wat hogere temperaturen is er sprake van een sterke stijging van de landbouwproductie.

Zeespiegelstijging
Nu de zeespiegelstijging … Het KNMI gaat in Klimaatsignaal ’21(9) uit van IPCC scenario RCP8.5, een scenario waar niemand meer in gelooft. 
De Amerikaanse onderzoeker Roger Pielke sneert hierover op sociale media: ‘niemand gelooft meer in RCP8.5.’
Waarom gebruikt het KNMI dit model dan toch tegen beter weten in? Professor Drijfhout gelooft zelf ook niet meer in het doemscenario van RCP8.5, maar gaat er wel mee akkoord dat in het KNMI-rapport desondanks RCP8.5 met bijbehorende maximale zeespiegelstijging van 120 cm naar buiten wordt gebracht als ‘mogelijk’ scenario.
Waarom gebeurt dit? Het antwoord op die vraag staat (per ongeluk?) in het blokje direct onder de laatste zin van Drijfhout: “Doem wegbereider voor klimaattop: ’Als je echt verandering wilt, moet je mensen bang maken.”(10).

 En tja, die zeespiegelstijging, die wil maar niet versnellen. Die stijging is nog steeds een gezapige 19 cm per eeuw (11).Welke aanleiding heeft het KNMI om aan te nemen dat er de komende 80 jaar een bizarre stijging te verwachten is? In het model van de KNMI gaat de zeespiegel vanaf 2005 (begin van de projectie) als een speer omhoog. Tot op heden blijkt er niets van dit KNMI-model te kloppen.
Maar waarom later deze eeuw dan wel …

Tja, modellen. Inderdaad: shit in, shit out! Met modellen kun je immers alles ‘bewijzen’, tot je wordt ingehaald door de feiten.

Het is nu toch wel genoegzaam bekend dat de klimaatmodellen er niets van bakken. Het lukt het KNMI soms zelfs niet het weer voor de volgende dag te voorspellen. Maar wel het klimaat over 50 jaar? Laat me niet lachen. 
De ‘prestaties’ van de klimaatmodellen(12) zijn nog steeds weinig indrukwekkend.
Sterker nog, de nieuwste modellen presteren zelfs slechter. Kortom, het doemscenario van het KNMI qua zeespiegelstijging gaat het niet halen.

Atollen verdwijnen
En dan die onzin over verdwijnende atollen … Uit een publicatie van Kench et al uit 2018 (13) blijkt dat de sedimentatie op 8 van de 9 eilanden groter is dan de erosie. Voor alle 101 eilanden is er sprake van een netto aanwas van 2,9%. 74% van alle eilanden toonde een toename van het oppervlak, 27% een afname.

De ijsberen willen maar niet doodgaan
En dan de ‘knuffel’ van de klimaatalarmisten, de ijsbeer. Helaas voor de alarmisten, het gaat heel goed met de ijsbeer! Dr. Susan J. Crockford schreef hierover o.a. een boek: The Polar Bear Catastrophe That Never Happened – 2019 (14).
Dit is haar door collega wetenschappers niet in dank afgenomen. Crockfords onbetaalde positie als adjunct-hoogleraar aan de Universiteit van Victoria, die ze 15 jaar bekleedde, werd – heel toevallig – in 2019 niet verlengd. De universiteit weigerde een reden op te geven. Over onafhankelijke wetenschap gesproken.

The Great Barrier Reef is dying? No!
Peter Ridd was professor of physics aan de James Cook University in Queensland, Australia. Hij werd in 2018 ontslagen omdat hij het niet eens was met de alarmistische berichtgeving over het Great Barrier Reef. Hij zegt hierover: “I have published numerous scientific papers showing that much of the ‘science’ claiming damage to the reef is either plain wrong or greatly exaggerated. As just one example, coral growth rates that have supposedly collapsed along the reef have, if anything, increased slightly.”
Dit was echter tegen het zere been van z’n collega’s van de James Cook Universiteit: hij werd ontslagen. Bedenk hierbij dat de universiteit veel fondsen ontvangt om de rampspoed van het Great Barriere Reef te onderzoeken.
James Cook: “In an era of dangerous group think in science, academic freedom and scientific integrity is increasingly under attack.”
Middels fundraising heeft hij zijn ontslag aangevochten. Drie maanden geleden was de finale uitspraak door het Australische Hooggerechtshof: universiteitsbestuurders hebben het recht om academici te ontslaan wegens schending van de arbeidsgedragscode, die voorrang heeft op academische vrijheid.”
Het staat er duidelijk: geen academische vrijheid.
 Uit onderzoek van het Australian Institute of Marine Science (15) blijkt trouwens dat het Great Barrier Reef zich aan het herstellen is.

Science is settled?
Nooit! Ten eerste, we blijven toch altijd leren? Ten tweede, de zogenaamde wetenschappelijke consensus heeft het vaak bij het verkeerde eind. Ten derde, wetenschappers zijn net zo vooringenomen als ieder ander.
Kortom laat de wetenschap weer onafhankelijk worden en zich losmaken van politiek, kapitaal en msm.

Senioren
Vind het heel opvallend dat wetenschappers die zich kritisch uitspreken over de huidige klimaathysterie, vaak pensionado’s zijn die geen carrière meer hoeven te maken. Zoals William Happer (voormalig professor aan de Princeton University), Guus Berkhout (emeritus-hoogleraar geofysica TUD), Ian Plimer (emeritus professor Earth Sciences aan de University of Melbourne) enz.

Conclusie
De aarde vergroent, er komt geen toename van orkanen, overstromingen en droogtes. Er lijkt wel een toename in temperatuursextremen te zijn. Het aantal doden ten gevolge van natuurrampen is de afgelopen 100 jaar met meer dan 96% gedaald. De koraalriffen gaan niet ten onder aan ‘bleaching’ maar herstellen zich.
De zeespiegel stijgt nog steeds een gezapige 19 cm per eeuw. Er zijn meer ijsberen dan ooit. Waarom die klimaathysterie …

Bronnen
(1) IPCC – AR6 Climate Change 2021: The Physical Science Basis [2021].
(2) G. Margaritelli et al. Scientific Reports 10 – Persistent warm Mediterranean surface waters during the Roman period [2020].
(3) Steen Henriksen M.Sc. Agri. van The National Museum of Denmark · Environmental Archaeology and Materials Science – ScienceNordic – Vikings grew barley on Greenland [2012].
(4) Pielke – The Honest Broker Newsletter – How to Understand the New IPCC Report: Part 1, Scenarios
(5) Not al lot of people know that – Australian Bushfires Much Worse In 1974/5 [2020].
(6) United States Environmental Protection Agency – Climate Change Indicators: Heat Waves: Figure 3. U.S. Annual Heat Wave Index, 1895–2020 [2021].
(7) Life:Powered – The scoop on climate change and natural disasters [2019].
(8) Earth System Science Data – Annual dynamics of global land cover and its long-term changes from 1982 to 2015 – Han Liu1, Peng Gong1,2, Jie Wang2,3, Nicholas Clinton4, Yuqi Bai1, Shunlin Liang5,6, 1Ministry of Education Key Laboratory for Earth System Modeling, Department of Earth System Science, Tsinghua University, 5 Beijing, 100084, China [2020].
(9) KNMI – Klimaatsignaal’21 [2021].
(10) Rob de Vos – Het KNMI rapport deel 2 [2021].
(11) Rob de Vos – De zeespiegelstijging: getijdemetingen [2021].
(12) Nicola Scafetta et all – Testing the CMIP6 GCM Simulations versus Surface Temperature Records from 1980–1990 to 2011–2021: High ECS Is Not Supported [2021]
(13) Kench et al – Patterns of island change and persistence offer alternate adaptation pathways for atoll nations [2018].
(14) Dr. Susan J. Crockford – State of the polar bear report [2021].
(15) Australian Institute of Marine Science – Reef in recovery window after decade of disturbances [2021].

Inmiddels komt ze alweer een weekje voorbij op de kanalen van de Nederlandse televisie: Becky. Becky speelt de hoofdrol in de #verspillingsvrij campagne 2020 en ze motiveert Nederlanders minder voedsel te verspillen door slimme en makkelijke tips te vertellen. Belangrijk onderdeel van deze campagne is de verspillingsvrije week die loopt van 1 tot en met 7 september 2020. Een week waarin huishoudens in Nederland worden uitgedaagd zo min mogelijk voedsel weg te gooien. Uiteraard is het niet de bedoeling om dat minder weggooien slechts bij een week te laten, maar om er een structurele omslag mee te bereiken en zo aan te sluiten bij een van de duurzame doelen van de Verenigde Naties om voedselverspilling per 2020 met de helft terug te dringen ten opzichte van 2015.

Voor Nederland betekent dit concreet dat er in 2030 1 miljoen ton extra aan voedsel benut moet worden dat nu nog verloren gaat. Op dit moment gaat er nog zo’n 25% van ons geproduceerde voedsel richting vuilnisbak (wereldwijd is dit zelfs 33%). Een derde van die voedselverspilling vindt gewoon thuis plaats, twee derde is toe te schrijven aan onder andere de horeca en aan supermarkten. 1 miljoen ton minder wil zeggen dat er anno nu ongeveer 2 miljoen ton per jaar verspild wordt. Dit komt neer op zo’n 120 kilo per hoofd van de bevolking.

Door mensen bewust te maken van de verspilling wordt de ‘Becky-campagne’ dit jaar vooral ingezet om het verschil tussen Ten Minste Houdbaar Tot (THT) en Te Gebruiken Tot (TGT) duidelijk te maken. Gaat men over het algemeen wat bewuster met houdbaarheidsdatums om, dan zou dit gemiddeld per persoon al 5 kilo verspilling minder per jaar betekenen.

Het verschil tussen THT en TGT
Een THT datum op de verpakking zegt iets over de kwaliteit van het product dat erin zit en staat op verpakkingen van producten die niet zo snel bederven, zoals koffie, thee en pasta maar ook op melk en andere zuivel. Als de datum verstreken is, is het product vaak nog prima te consumeren, dat is een kwestie van gezond verstand gebruiken en bepalen hoe het product eruit ziet, hoe het ruikt en hoe het smaakt. Zie, ruik of proef je niets geks dan kun je het gewoon eten.

De TGT datum betekent iets anders. Dit staat op verpakkingen van erg bederfelijke producten, zoals voorgesneden groenten, rauw vlees, of versgeperst sap. De TGT datum is de laatste datum waarop je het product nog veilig kunt gebruiken. Het is dan ook verstandig om het voor deze datum op te eten of in te vriezen.

Met het verspillen van voedsel, verspillen we niet alleen het eten zelf, maar ook de gebruikte grondstoffen die nodig waren om het voedsel te produceren, zoals water en grond, maar ook arbeid en vervoer. Dit alles zorgt alleen al in Nederland jaarlijks voor 1,5% van de uitstoot van broeikasgassen. De CO2-uitstoot over de gehele wereld komt zelfs op 8%.
Het project #verspillingsvrij wordt ondersteund door vele bedrijven en instellingen. Stakeholders zijn onder meer: Albert Heijn, Google, Hello Fresh, Jumbo Supermarkten, Lidl Nederland, Mc Donalds, Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, PepsiCo Nederland, Rabobank, Sligro, Unilever, Voedingscentrum en de Voedselbanken Nederland.

To Good To Go
Naast de #verspillingsvrij campagne zijn er in Nederland nog meer initiatieven om voedselverspilling tegen te gaan. Een van de bekendste is To Good To Go. Via een app worden dagelijks allerlei voedselproducten aangeboden die anders in de vuilnisbak zouden verdwijnen, omdat ze ‘over zijn’. De producten worden aangeboden in een ‘Magic Box’ die op aangegeven tijden en tegen een vooraf aangegeven prijs, kan worden afgehaald bij inmiddels zo’n 4000 verschillende ondernemers door heel Nederland. Alleen al via deze app zijn er in de maand juli 283.373 maaltijden niet in de kliko terecht gekomen. De app is eenvoudig te downloaden en door een maximale afstand aan te geven, krijgt men alleen relevante ondernemers te zien die in de buurt de ‘Magic Box’ aanbieden. Wat erin zit, is iedere keer weer een verrassing.

Zonder water is er geen leven mogelijk op aarde. Niet voor ons mensen, want wij bestaan voor meer dan de helft uit water, maar ook niet voor alle op de wereld aanwezige flora en fauna. Ook de aarde zelf bestaat grotendeels uit water. 70% van haar totale oppervlak is nat en daarnaast zit er nog een deel grondwater in de overige 30%. Ook zit er overal water in de vorm van damp in de lucht.

Van al dat water op aarde is slechts 3% zoet, de rest is zout en van al dat zoete water is ook nog eens 75% bevroren. Al met al is nog geen een procent van al het water beschikbaar om de hele wereld in leven te houden. Water is dus ons kostbaarste bezit en we zullen er heel verantwoord mee om moeten gaan, willen de generaties na ons nog een toekomst hebben. Maar realiseren we ons dat wel genoeg?

Plastic Soep
We kennen van tv allemaal wel de beelden van schilpadden en dolfijnen verstrikt in plastic of vissen vol met microplastics; kleine stukjes plastic, minder dan 5 mm groot. In onze wereldwijde wateren treffen we een grote hoeveelheid dierenleed, afkomstig van wat we sinds ruim twintig jaar de plastic soep noemen. Plastic soep is ontdekt in 1997. Toen zag kapitein Charles Moore voor het eerst midden op de Grote Oceaan stukken plastic drijven en zweven.

Plastic werd pas populair na de Tweede Wereldoorlog. Daarvoor werd het nauwelijks gebruikt. Inmiddels wordt er per jaar zo’n 250 miljoen ton van geproduceerd, waarvan 40% verpakkingsmateriaal is dat direct na eenmalig gebruik wordt weggegooid. Volgens Greenpeace belandt er elke minuut een volle vuilniswagen met plastic afval in onze oceanen; 94% hiervan zinkt naar de zeebodem, 1% blijft ronddrijven en 5% spoelt aan op kusten in de hele wereld. Plastic is door zijn samenstelling niet biologisch afbreekbaar en de hoeveelheid plastic dat ronddrijft, heeft ondertussen al een oppervlakte van meer dan 34 keer Nederland.

Wegwerpplastic, ook wel SUP of Single Use Plastic genoemd, levert dus de grootste bijdrage aan de plastic soep. Er zijn in de wereld wel een aantal initiatieven dit tij te keren. Zo stelt de Europese Gemeenschap vanaf 2021 een verbod op dit wegwerpplastic en dan met name op borden, bestek, bekertjes, rietjes en wattenstaafjes in. Helaas zal dit maar een druppel op de gloeiende plaat betekenen, want de landen binnen de Europese Gemeenschap dragen maar marginaal bij aan de hoeveelheid afval. Alle landen uit de EU samen, vinden we pas op nummer achttien in de lijst van vervuilers. China voert deze lijst met stip aan, maar ook een land als India doet een enorme duit in het zakje.

Plastic flesjes
In die enorme berg met plastic afval voeren plastic flesjes de boventoon. Elke seconde worden er wereldwijd 15.000 plastic flesjes verkocht. Dit zijn er meer dan een miljoen per minuut, wat neerkomt op 480 miljard flesjes per jaar. 110 miljard van die flesjes worden gemaakt door slechts een producent: Coca Cola. Ondanks dat wij in Nederland het merendeel van deze PET flessen recyclen, gebeurt dat wereldwijd maar met 7% van die 480 miljard flesjes. De rest komt in het milieu terecht en dan met name in het water. Opvallend is dat er in de plastic soep veel meer doppen van flesjes worden aangetroffen dan flessen zelf. Waarschijnlijk zinken de flessen naar de bodem, terwijl de doppen, die van een lichtere samenstelling zijn, blijven drijven.

Miniverpakkingen
Naast al die flessen leveren ook miniverpakkingen een substantiële bijdrage aan de plastic afvalberg. Snoepwikkels, candybars en chipsverpakkingen, maar ook echte miniverpakkingen, zoals flesjes voor shampoo en koffie. Deze verpakkingen zijn voornamelijk populair in landen met weinig koopkracht waar mensen zich maar kleine hoeveelheden kunnen permitteren. Deze verpakkingen worden meestal weggegooid omdat recyclen voor deze mensen geen waarde heeft.
Verwacht wordt dat in de komende jaren de productie van plastic nog flink zal stijgen, misschien zelfs wel met veertig procent. En volgens wetenschappers betekent dit, als we zo doorgaan, dat er in 2050 wat betreft gewicht meer plastic in zee zit dan vis. Hierdoor zal het zeeleven onherstelbaar verwoest worden en zullen de koraalriffen afsterven.

Nanodeeltjes
Inmiddels zijn microplastics ook in meer water aangetroffen dan ‘alleen’ in de oceanen. Zo blijken de plastic waterflesjes zelf water te bevatten met plastic restdeeltjes en ook ons drinkwater uit de kraan blijkt er niet vrij van te zijn. Of dit schadelijk is voor onze gezondheid, daar zijn onderzoekers het nog niet over eens. Een klein jaar geleden – in augustus 2019 – heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) besloten dat hier in ieder geval uitgebreider onderzoek naar gedaan moet worden. Tot nu toe lijkt ons lichaam wel te kunnen dealen met plastic omdat dit niet verteerd wordt en ze ons lichaam weer verlaten. Echter geldt dit alleen voor de wat grotere stukjes. Nanodeeltjes (deeltjes kleiner dan een miljoenste meter) plastic zijn zo klein dat ze waarschijnlijk wel via het bloed in onze cellen kunnen worden opgenomen. De effecten hiervan worden vast in de toekomst duidelijk. Hopelijk niet te laat.

Het is nog geen half jaar geleden dat de boeren massaal de straat op gingen om te protesteren tegen de stikstofmaatregelen. Je zou het alweer bijna vergeten door de crisis van de afgelopen 2 maanden. Toch hebben de onderwerpen veel met elkaar te maken. De oorzaak in beide problemen komt voort uit hetzelfde probleem: hoe wij met dieren omgaan.

De handel in wilde dieren is een onderbelicht thema in de tijdens de coronacrisis. Waar de maatregelen die er worden genomen tegen corona uitvoerig worden besproken, ontglipt de oorzaak van deze hele crisis in veel gevallen aan de aandacht van het grote publiek. Net als bij andere pandemieën, is ook corona naar alle waarschijnlijkheid ontstaan door manier waarop wij met dieren omgaan.

De Spaanse griep na de eerste wereldoorlog, de Aziatische griep in de jaren 60 en de Mexicaanse griep in de vorige eeuw hebben allemaal één ding gemeen; de virussen ontstonden door de relatie tussen mensen en (gedomesticeerde) dieren. Ook nu is de wereld weer in de ban van een nieuw virus. Wetenschappers waarschuwden al jaren voor dit probleem. Door de toenemende veestapel, vergroten we het risico op virussen als COVID-19 enorm.

Door de ontwikkelingen rondom de stikstofcrisis, lijken veel politieke partijen definitief afstand te hebben gedaan van het verkleinen van de veestapel. Dit terwijl er geen beter moment is om hier over te debatteren. Als men op lange termijn risico’s op pandemieën wil verkleinen, dan moeten we de manier waarop wij met dieren omgaan compleet herzien. Hopelijk kan de deze discussie op korte termijn weer worden geopend.