De EU over het Nederlandse standpunt Eurobonds

Ambassadeurs Brengelmann en Vassy van Duitsland en Frankrijk schrijven ons een brief. De ondertoon is : Beste Nederlanders, geef nou toch toe aan de Eurobonds, dat is wel zo solidair. Ook het artikel in de Frankfurter Algemeine Zeitung had die strekking, alleen kwam de text uit de Zuiderlijke landen, dus was “iets” emotioneler van toon maar zeker niet minder anti-Nederland, met name gericht tegen “ons” populisme.
Wat is er toch aan de hand, met Europa, de EU, de Euro, de schulden transferunie en de populisten ? Om dat te begrijpen, eerst een aantal uitspraken van belangrijke EU voorstanders.
Jean-Claude Juncker : “We besluiten iets, laten het dan even rusten en kijken wat er gebeurt. Als niemand dan herrie maakt en er geen opstand uitbreekt, omdat de meeste mensen sowieso niet begrijpen wat er is besloten, dan gaan we weer verder. Stap voor stap, tot er geen weg terug meer is.”
Jean Monnet : “De naties van Europa moeten in de richting van een superstaat gedreven worden zonder dat de volkeren door hebben wat er gebeurt. Dit kan in opeenvolgende stappen bereikt worden, elke stap vermomd als had zij een economisch doel en uiteindelijk onomkeerbaar tot een federatie leidend.”
Dit lijkt de methode van de mensen die momenteel de EU optuigen. Het volk moet zonder dat men het weet en desnoods tegen de wil in tot een federatie gedwongen worden.
Waarom is dat slecht en wat heeft dat met de verschillende crises en de Euro te maken ?
Wel, het is slecht omdat het per definitie tegen de democratie in moet gaan. De geschiedenis heeft ons geleerd dat ondemocratische, totalitaire systemen die de wil en mening van het volk buiten spel zetten niet goed eindigen. Zoals bijvoorbeeld de USSR, Cambodja, Noord Korea, China, Venezuela, Ecuador, Nazi Duitsland, het Italië van Mussolini, het Spanje van Franco, het Chili van Pinnochet, het Argentinie van Perón en nog vele andere totalitaire regimes, die maar tot één ding leidden : misère voor het volk en rijkdom voor een onaantastbare elite. En dat is niet goed, behalve dan voor de elite.
Het is duidelijk dat de architekten van de EU ook zo te werk gaan, zonder medeweten van het volk, stapje voor stapje naar een federatie. Uit de uitspraken hierboven is dat wel duidelijk. Maar zouden deze mensen niet de beste bedoelingen en nobele motieven hebben? Op zich is er toch niets mis mee om voor het eigen bestwil van het gepeupel beslissingen voor hen te nemen? Wel, daar heel wat mis mee want het resultaat van acties wordt namelijk niet bepaald door het doel dat men nastreeft maar door de middelen die men gebruikt. En als men zich bedient van bedrog, zoals ook totalitaire regimes dat doen, dan zal het resultaat ook hetzelfde zijn : en weg is onze vrijheid, stapje voor stapje.
Eén van de EU-machtsmiddelen over Europa is de Euro en da’s een bende, die werkt niet en gaat ook nooit werken. Dit wordt vaak ontkend en het is wellicht niet wat we willen, maar het is wel wat we zien.
Het zit zo : De Zuiderlijke landen financieren van oudsher hun overheidsbegroting door lenen. Dat komt neer op nu investeren met geld uit de toekomst. Men moet immers later weer terug betalen en als dat niet helemaal lukt kan men geld bijdrukken: inflatie dus. Het mogelijke gevaar hiervan is te sterke inflatie en verlies van vertrouwen van de financiële markten. Da’s niet best want waarde wordt niet opgebouwd in spaargeld en alleen korte termijn investeringen worden gedaan. Maar inflatie is op zich niet erg, als het maar beperkt blijft en zo’n beetje meegroeit met de werkelijke economie. Frankrijk en Italië bijvoorbeeld doen dat graag zo en dat werkt prima, het zijn altijd G7 landen geweest.
De Noordelijke landen financieren van oudsher door sparen, wat neerkomt op geld uit het verleden investeren. Een mogelijk gevaar hiervan is te lage inflatie of zelfs deflatie. Dat is ook niet best voor de economie. Bestedingen blijven uit en stagnatie resulteert. Ook hier moet de geldhoeveelheid in de pas lopen met de wekelijke economie door geld bij te drukken. Engeland en Duitsland doen dat graag zo en ook dat werkt prima, die zijn ook altijd G7 landen geweest.
De instabiliteit van de Euro en het geruzie in de EU ontstaat omdat beide financieringsstrategieën nu in één munt zijn ondergebracht. Daardoor loopt het bij beiden mis. De Zuidelingen kunnen niet zoveel lenen als ze zouden willen en de druk die daardoor ontstaat moet bijgelegd worden door de Noorderlingen, die dat dan weer niet zo zien zitten. Het gevolg is dat de Europeese investeringen achter blijven, de economie stagneert en men vliegt elkaar stevig in de haren. Dat is dus precies wat we zien gebeuren. Daarnaast ontstaan door die spanningen de verkeerde machtsstructuren, met name binnen de EU gebouwen. Ongewild onstaat er een stemming van “Verdeel en heers” die uitgenut worden door de EU-federalisten. En tijdens een crisis, die men vaak krijgt als men leeft onder een instabiel financieel systeem, kunnen diezelfde EU-dwingelanden er onder morele chantage van alles doordrukken wat een bevolking die niet in paniek is nooit zou pikken. Zoals Eurobonds dus.
Voordat de link met de anti-EU populisten gemaakt wordt, hier eerst nog een laatste quote.
Mayer Amschel Rothschild : “Geef me de macht over het geld van een natie en het is me om het even wie haar wetten maakt.”
De grote boze populisten, vaak anti EU want anti-elite, met de wortels in de volksbeweging en vaak weinig subtiele types, voelen bij hun achterban aan dat er iets niet klopt. Zij spreken het sentiment van het volk aan, terwijl men ook niet precies weet waarom het lijkt mis te lopen. Maar dat het misloopt wordt vaak het eerst bij de lagere inkomens gevoeld, dus bij het populus. Die kritiek op de machtsstructuur wordt dan weer een tijdje door de elite onderdrukt. De machtselite vind namelijk dat leiding voeren niet toe te vertrouwen is aan deze types, wat niet geheel onjuist is, gezien de vaak ongenuanceerde plannen. Dit werkt, totdat er teveel tegenstand bij het onwetend gehouden volk is ontstaan en diezelfde populisten echt roet in het eten kunnen gaan gooien. In Nederland maar ook in andere Europese landen speelt deze dynamiek, die gefraseerd kan worden als : De lompe, boze populisten tegen de gemene, manipulerende elite.
Het is redelijk dat het volk niets met zich wil laten gebeuren zonder het te weten en er inspraak in te hebben. Men wil zijn eigen cultuur en de zelfbesteming van het eigen land niet opgeven voor onduidelijke doelen. Bij de lieden die zich onaantastbare elite wanen en de macht hebben binnen de EU gebouwen lijkt er voor dit volkssentiment weinig of geen aandacht te zijn. Dus verliest de EU meer en meer aan draagvlak. Men heeft geen goed gevoel bij een EU die de landen wil oplossen. Men wil zelf de eigen leiders wil kiezen die een beleid voeren dat bij het eigen land past en die ter verantwoording geroepen kunnen worden. Daarbij komt ook nog dat het helemaal niet duidelijk is dat een open en welvarend Europa dat onderling solidair is, samen moet gaan met het opgeven van de nationale soevereiniteiten in een federatie, geleid door lieden die ervan uitgaan dat “niemand weet wat er precies besloten is” goed leiderschap is.
Anderzijds is het wel erg belangrijk dat we in Europa kunnen komen tot een manier van gezamelijk regie voeren waarbij de soevereiniteit van de indiviuen en van de landen niet wordt aangetast en er toch een intensieve handel en samenwerking mogelijk is, zonder dat de federale ideologie de boventoon voert.
Voorspoed door vrije handel en vrij verkeer van arbeid en kapitaal kan alleen in een Europa waarin alle meningen gehoord worden, ook die van het volk, vertegenwoordigd door de populisten en niet alleen van de federalistische elite die het volk buiten spel willen zetten.
Wat betreft monetair beleid is dit heel goed mogelijk zonder de Euro. Mischien is dat zelfs wel beter, dan kan elk land zelf zijn eigen monetaire en economische beleid voeren en hoeft er niemand onwetend gehouden te worden.
Eenzelfde redenering kan er gemaakt worden over de greep van de EU-federalisten op de vrije handel en het vrije verkeer van mensen, waarover in een vervolgartikel meer.